Gokken, armoede, rijkdom en roem

En toen waren we in Las Vegas, de gokstad midden in de woestijn. We hadden de regenachtige Grand Canyon overleefd en waren nu wel toe aan wat luxe; een resort met een zwembad en natuurlijk een groot casino. De eerste avond liepen we wat verdwaasd onze ogen uit te kijken in ons casino. Al die mensen leken zo goed te weten wat ze aan het doen waren, terwijl wij ons afvroegen hoe we niet binnen no-time ontzettend veel geld kwijt zouden zijn. Black-jack tafels met minima van $5 per hand, dat ging ons wat te rap. Uiteindelijk vonden we een roulette tafel met een betaalbaar minimum en bleven we steevast inzetten op onze trouwdatum: 2 en 9, totdat onze inzet als sneeuw voor de zon was verdwenen. Na lang zoeken vonden we daarna een automaat waar we met pennies (1 cent) konden gokken, dus dat leek ons wel wat. Voor een dollar kun je dan honderd keer gokken! Helaas ook hier zonder resultaat, althans de eerste avond.

Het was heerlijk zwembadweer de volgende ochtend en we trokken pas laat richting de stad. Terwijl we door het oude centrum liepen knipperden van alle kanten de felverlichte casino’s in een poging ons naar binnen te lokken. Dansende, pikant geklede serveersters dansten op een bar en even verderop stond een dikke man in een bikini, naast 2 minions en de mogelijkheid om op de foto te gaan met schaarsgeklede gespiedere chip’n’dales. De meest extravagante publiekstrekker was een aquarium met haaien, waar je doorheen kon glijden in een waterglijbaan. Aan de tafels in de casino’s speelden mensen blackjack voor minimaal $25 per hand en waren we net te laat om mee te doen aan een pokertoernooi. En dat was alleen nog maar het oude centrum en niet de beroemde strip. We waren precies op tijd op de strip voor de vulkaanshow van de Mirage en hebben ook twee keer de watershow van de Bellagio gezien. Alles is helemaal over de top, je loopt van Venetië, door het oude Rome, langs de Eiffeltoren en uitkijkend over de skyline van New York naar de sfinx en piramide. We hebben onze ogen flink uitgekeken, terwijl we met supermarktpils over de volgepakte strip liepen. We hadden ook meer geluk op de speelautomaten; een one-armed bandit verdubbelde onze inzet van $1 en even later begon onze favoriete buffalo gold machine eindeloos muziek te spelen omdat we 50 cent hadden gewonnen! Die avond kon dus echt niet meer stuk.



Vanaf Las Vegas reden we door Death Valley en dat was heel heet. We hadden extra veel water ingeslagen en de auto voor de zekerheid afgetankt, want er is helemaal niets in de woestijn. Net als Bassie en Adriaan zijn we naar Badwater geweest, een grote zoutvlakte op het laagste punt van Amerika. Het maanlandschap van Death Valley is heel imposant en we konden daar goed van genieten vanuit onze lekker koele auto. Gelukkig hadden we geen autopech en konden we na een overnachting doorrijden naar het bijna even warme San Diego, aan de westkust van Amerika. Daar zagen we het stadsleven weer eens van dichtbij, want ons AirBnB appartement lag op loopafstand van het centrum en een blok verwijderd van een groot tentenkamp waar zich enkele tientallen dakloze bedelaars ophielden. We snappen nu eindelijk waarom de Amerikaanse porties zo groot zijn, want de ‘doggybags’ die je van het restaurant mee krijgt, kun je aan hongerig persoon op straat geven. Voor je het weet sta je met ze te socializen, al is niet iedereen even aanspreekbaar.

Ons appartement lag op loopafstand van ‘the gaslamp quarter’, een ontzettend gezellige wijk waar van alles te beleven is. Er zijn tal van restaurants, clubs en bars met live muziek. We waren van plan om tot in de vroege uurtjes uit te gaan, maar uiteindelijk waren we toch te moe en ietwat geïmponeerd door het uitgedoste uitgaanspubliek, terwijl wij in onze korte broek de toerist uithingen. Veel verder dan een potje kaarten in een bar kwamen we niet. Wij zijn toch beter in een toeristische wandeling maken, waar de volgende dag volop energie voor hadden. Langs de San Diego Bay, door ‘little Italy’ en eindigend in Balboa Park. Misschien komt het door de 30+ graden, maar wij vonden San Diego een heerlijke stad met een superrelaxte sfeer.

Na San Diego reden we een half uurtje langs de kust naar het noorden, naar een van de stranddorpjes van Orange County. Voor de verandering hadden we een keer geen simpel motel, met troosteloze parkeerplaats, maar een behoorlijk over de top bed and breakfast, waar we de straat overstaken om het strand op te lopen en ’s avond konden genieten van een vuurkorf op het dak. We hebben hier genoten van de zon, de warmte en de relatieve rust. We hebben nog een tripje gemaakt naar een strandje in de buurt, waarvan we gehoord hadden dat je er kon snorkelen. Het water was er wel een beetje koud, maar het maakte de verwachtingen goed waar, want je hoefde nog geen meter van het strand af om tussen de vissen te zwemmen. Terwijl Jaco met een bril op zijn hoofd naar de vissen lag te kijken, kwam er af en toe zelfs een zeeleeuw voorbij gezoefd. Het strandje waar we waren bood namelijk ook een thuis aan een hele zeeleeuwkolonie, die niet bang waren om in de buurt te komen. De vrolijk brullende beesten wandelen zo het strand op!



Na wat rust reden we langs de kust noordwaarts, door de rijke dorpen van Orange County, naar Los Angeles. We hadden een AirBnB geregeld in West Hollywood, zo ongeveer tussen de Walk of Fame en Beverly Hills in. Dat klinkt leuk en dat was het ook, maar LA is ontzettend groot en druk, waardoor je vaak lang onderweg bent, zelfs naar deze plekken dichtbij. We hebben hierdoor in LA iets minder kunnen doen dan we gehoopt hadden. Zo zijn we op een dag naar Venice Beach geweest, o.a. bekend van ‘muscle beach’, een soort openbare fitnessruimte waar bodybuilders hun zongebruinde spieren showen. Vanaf daar reden we naar Hollywood terug, waar we voor de verandering een keer een tour hadden geboekt. De reis, die ongeveer 45 minuten zou moeten duren, nam bijna twee uur in beslag en uiteindelijk waren we echt net op tijd binnen. De tour voerde ons door Hollywood en de mooie grote huizen van allemaal bekende sterren, waaronder Justin Timberlake, Sascha Baron Cohen en Michael Jackson. Die leeft natuurlijk niet meer, maar zijn laatste verblijfplaats, zeg maar waar de paparazzi op de stoep stonden toen hij overleed, dat optrekje. We hebben veel belachelijk grote en mooie huizen gezien, vooral in de mooie straten van Beverly Hills. Tot slot hebben we natuurlijk ook de Walk of Fame gezien en de beroemde hand- en voetafdrukken. Daar sprong vooral de ster van Donald Trump eruit, waar met een zwarte stift “Fuck” boven was geschreven.

Na de drukte van de stad, zijn we langs de kust naar Malibu gereden. Daar waren nog meer prachtige grote huizen te zien, die direct op het strand uitkwamen. Voor nu laten we die stedelijke drukte even achter ons, om op zoek te gaan naar de grootste bomen in de wereld; de Sequoia’s!